~

από την πλευρά

της θάλασσας

η εικόνα του βουνού

είναι λεία

σχεδόν 

θαυματουργή

στον ύπνο

βλέπω πάντα

την άλλη πλευρά

πλάσματα

ανεβαίνουν

στις επάλληλες

διακλαδώσεις

οι τύμβοι

μαζεύουν

χέρια 

παιδιών

~

η απόγνωση

μπορεί να είναι

μια φωνή

η επανάληψή της

πάνω από δρόμο

μετά από ύπνο

πάντοτε

ιδίως όταν ο ήλιος

σβήνει

έντονα

πνιγηρός

 

~

θα ξεκινήσουμε

από εδώ

ο ήχος θα βοηθήσει

να αγνοήσουμε

συχνά οι δρόμοι

ξεχνούν τα αντικείμενα

η υλικότητα

αντανακλά 

στα χέρια

 

~

τι πιο κοινότυπο

από ένα παιδί

που παίζει

στην παιδική χαρά

κατω από το νεκροταφείο

σε τόπο παραθερισμού

εκεί που οι πρόγονοι

πρόσφατα ενταφιασμένοι

κιβώτια

με διαφυγή

νεκρή

το σκέφτηκα

όπως κινείται η χλόη

αγνοώντας

το κύμα

που ήταν διάφανο

ψυχρό

στην πολική

ηλικία

~

μπορώ 

να ανασυνθέσω

το παλιό δάσος

ο καθένας 

έχει τα σημάδια του

στο δέρμα

καθώς αναπνέει

την ησυχία 

λίγο πριν απ' τη δύση

η σκοτεινιά 

των δέντρων

πολλαπλασιάζει

τα μυστικά σου

πάντα 

στα χέρια σου

στις διάστικτες

κουκκίδες

~

προσπαθώ

να απομονώσω

με τον έναν ήχο

δεν είναι απλό

χρειάζομαι την επαφή

η ημέρα 

επαναλαμβάνεται

παλιότερα

αντιδρούσα

τώρα

τα χέρια

σχηματίζουν

τη γωνία

ενός καπέλου

ξύλινου

βαθιά

μέσα

στα μάτια

~

αν αποφύγεις

την πρώτη σκέψη

θα μπορέσεις

να κινηθείς

ο κόσμος θα

εξακολουθήσει

να είναι

το μεταφερόμενο

πλέγμα

δίχως το ίχνος

της κλωστής

πόδια 

γυμνά

σε 

άμμο