tag:blogger.com,1999:blog-81213104989946259642024-03-12T13:22:33.920+02:00ΚηρύκειονΈνα ημερολόγιο για τις σπασμένες εικόνες , τα θραύσματα και τις αποκομμένες λέξειςkirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.comBlogger2313125tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-39179760240088853412024-03-12T13:21:00.005+02:002024-03-12T13:21:54.381+02:00~<p><i>προσπαθώ</i></p><p><i>να απομονώσω</i></p><p><i>με τον έναν ήχο</i></p><p><i>δεν είναι απλό</i></p><p><i>χρειάζομαι την επαφή</i></p><p><i>η ημέρα </i></p><p><i>επαναλαμβάνεται</i></p><p><i>παλιότερα</i></p><p><i>αντιδρούσα</i></p><p><i>τώρα</i></p><p><i>τα χέρια</i></p><p><i>σχηματίζουν</i></p><p><i>τη γωνία</i></p><p><i>ενός καπέλου</i></p><p><i>ξύλινου</i></p><p><i>βαθιά</i></p><p><i>μέσα</i></p><p><i>στα μάτια</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-2324489108405374512024-02-26T08:44:00.003+02:002024-02-26T08:44:37.776+02:00~<p><i>αν αποφύγεις</i></p><p><i>την πρώτη σκέψη</i></p><p><i>θα μπορέσεις</i></p><p><i>να κινηθείς</i></p><p><i>ο κόσμος θα</i></p><p><i>εξακολουθήσει</i></p><p><i>να είναι</i></p><p><i>το μεταφερόμενο</i></p><p><i>πλέγμα</i></p><p><i>δίχως το ίχνος</i></p><p><i>της κλωστής</i></p><p><i>πόδια </i></p><p><i>γυμνά</i></p><p><i>σε </i></p><p><i>άμμο</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-83048733494898009842024-02-24T08:27:00.002+02:002024-02-24T08:27:44.978+02:00~<p><i>όταν ξυπνούσε</i></p><p><i>άκουγε τα χρώματα</i></p><p><i>στο μικρό </i></p><p><i>γυάλινο ποτήρι</i></p><p><i>δοχείο</i></p><p><i>μιας σκέψης</i></p><p><i>που ακουμπούσε</i></p><p><i>στο όνειρο</i></p><p><i>οι υπόλοιποι</i></p><p><i>προχωρούν</i></p><p><i>μοιάζουν γαλήνιοι</i></p><p><i>δίχως συνείδηση</i></p><p><i>των άκρων</i></p><p><i><br /></i></p><p><i> </i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-39911477595612052392024-02-23T08:24:00.001+02:002024-02-23T08:24:46.622+02:00~<p><i>προσπαθούσε</i></p><p><i>συνέβαινε</i></p><p><i>στο σώμα</i></p><p><i>υπήρχε</i></p><p><i>λοιπόν</i></p><p><i>το ίχνος καλοσύνης</i></p><p><i>η τοποθέτηση</i></p><p><i>των φωτογραφιών</i></p><p><i>ψηφίδες</i></p><p><i>κενοτάφιο</i></p><p><i>ιδρώτας</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-22163564950384982942024-02-21T08:27:00.000+02:002024-02-21T08:27:00.743+02:00~<p><i>η γνώση του νερού</i></p><p><i>δεν είναι απαραίτητη</i></p><p><i>στη διαδρομή</i></p><p><i>που κάνουμε</i></p><p><i>τα σημεία που περάσαμε</i></p><p><i>σχεδιάζονται</i></p><p><i>όψεις</i></p><p><i>στην παρηγοριά</i></p><p><i>συνήθως</i></p><p><i>πρόσωπα</i></p><p><i>στις άλλες τους</i></p><p><i>διαστάσεις</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-62288129430368652192024-02-19T09:07:00.005+02:002024-02-19T09:07:33.694+02:00~<p><i>ανάμεσα στα χαλίκια</i></p><p><i>η κίνηση</i></p><p><i>δείχνει</i></p><p><i>πως αν και χωρίς</i></p><p><i>την έλλειψη</i></p><p><i>η επιθυμία</i></p><p><i>εξακολουθεί</i></p><p><i>να υφίσταται</i></p><p><i>νερό</i></p><p><i>που περιμένει</i></p><p><i>επαφή</i></p><p><i>χωρίς βροχή</i></p><p><i>ποτέ</i></p><p><i>μέσα</i></p><p><i>στον</i></p><p><i>θόλο</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-40573355522840355132024-02-18T09:29:00.000+02:002024-02-18T09:29:03.450+02:00~<p><i>φαίνεται</i></p><p><i>μέσα στα μάτια</i></p><p><i><br /></i></p><p><i>μαραζώνει</i></p><p><i><br /></i></p><p><i>αυτός που προσπαθεί</i></p><p><i>να επιβληθεί</i></p><p><i>ήταν αύρα</i></p><p><i>στην ήπια θάλασσα</i></p><p><i><br /></i></p><p><i>τα σημεία </i></p><p><i>που δεν θα ενωθούν</i></p><p><i>δεν ταξιδεύουν</i></p><p><i>ελεύθερα</i></p><p><i><br /></i></p><p><i>το ανθρώπινο </i></p><p><i>μέτωπο</i></p><p><i>είναι</i></p><p><i>οργή</i></p><p><i><br /></i></p><p><i> </i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-16283819966929796982024-02-17T09:23:00.003+02:002024-02-17T09:25:44.396+02:00~<i>εντόπισε</i><div><i><br /></i><div><i>και έκλεισε στα χέρια</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>τα πιο μικρά </i></div><div><i><br /></i></div><div><i>σημεία</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>αυτό που θα λείψει</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>είναι η οσμή</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>νομίζαμε</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>πώς στο πέρασμα</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>αμβλύνονται</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>και όμως</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>οι απώλειες</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>μακραίνουν</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>αυτό που αλλάζει</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>πώς μοιάζουν</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>όνειρο</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>κόγχες</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>δισδιάστατες</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>πυκνές</i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div></div>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-61502982858439044882024-01-16T08:59:00.001+02:002024-01-16T08:59:10.683+02:00~<p><i>στον πυρετό</i></p><p><i>που ίσως και τώρα</i></p><p><i>υπάρχει</i></p><p><i>οι φωνές ακούγονται</i></p><p><i>μέσα στα μάτια</i></p><p><i>με τον ήπιο παφλασμό</i></p><p><i>ο πυθμένας</i></p><p><i>αναδύεται</i></p><p><i>φέρνει</i></p><p><i>πληγή</i></p><p><i>στα χέρια</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-74022324779621460482024-01-15T09:45:00.004+02:002024-01-15T09:45:49.789+02:00~<p><i>οι πέτρες στον δρόμο</i></p><p><i>ήταν</i></p><p><i>το σημείο προσέγγισης</i></p><p><i>με το κουλουριασμένο σώμα</i></p><p><i>τα δάχτυλα</i></p><p><i>που αγαπούσαν</i></p><p><i>την οσμή</i></p><p><i>θα παραμείνουν</i></p><p><i>ακόμα και τώρα που η σκόνη πληθαίνει</i></p><p><i>στην πρώτη</i></p><p><i>βροχή</i></p><p><i><br /></i></p><p><i> </i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-75842655173293215522024-01-14T09:08:00.000+02:002024-01-14T09:08:19.675+02:00~<p><i>οι σταγόνες πληθαίνουν</i></p><p><i>σχηματίζουν σώματα</i></p><p><i>διαλύονται</i></p><p><i>ακουμπούν μεταξύ τους</i></p><p><i>μένει ο αναστεναγμός</i></p><p><i>η ανάμνηση</i></p><p><i>του ξύλινου σπιτιού</i></p><p><i>το ανοιχτό αυτοκίνητο </i></p><p><i>στο δάσος</i></p><p><i>οι φωνές </i></p><p><i>που πια δεν βρίσκονται</i></p><p><i>γύρω από τον κορμό</i></p><p><i>που ένιωθε</i></p><p><i>και πάλλει</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-63001810480682913192024-01-11T08:48:00.000+02:002024-01-11T08:48:43.035+02:00~<i>οι ομιλίες</i><div><i><br /></i></div><div><i>μέσα στον ύπνο</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>πολλαπλασιάζουν την εμπειρία</i></div><div><br /></div><div><i>το άγγιγμα</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>είναι διαφορετικό</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>όταν ο πυρετός</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>κλείνει</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>και αφηνει</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>μόνο τη δική του</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>ροή </i></div><div><i><br /></i></div><div><i>να ακουστεί</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>διαφορετικό</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>στον σπάνιο</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>ανοιχτό</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>ορίζοντα</i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-82712606797526674352024-01-08T08:56:00.000+02:002024-01-08T08:58:09.450+02:00~<p><i>απλώνεται στα δάχτυλα</i></p><p><i>αυτά πρώτα γνωρίζουν</i></p><p><i>την απώλεια</i></p><p><i>που είναι νερό</i></p><p><i>του πατρικού προσώπου</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-11175209666158181252024-01-07T08:36:00.002+02:002024-01-07T08:36:11.596+02:00~<p><i>το φως</i></p><p><i>μπορείς να το δεις</i></p><p><i>καθώς ακουμπώντας</i></p><p><i>στα δάχτυλα</i></p><p><i>οι πράξεις</i></p><p><i>μοιάζουν επιλογές</i></p><p><i>οι σκιές</i></p><p><i>φέρνουν σημεία στη θάλασσα</i></p><p><i>που δείχνουν επίπεδα</i></p><p><i>στο όνειρο</i></p><p><i>των τόσων</i></p><p><i>νεκρών</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-75890665264429746362024-01-06T08:27:00.010+02:002024-01-06T08:29:57.223+02:00~<p><i>υπάρχει</i></p><p><i>το δέντρο που γύρω του</i></p><p><i>όλα είναι αποστεωμένα</i></p><p><i>ακουμπά στον άνεμο</i></p><p><i><br /></i></p><p><i>συγκεκριμένες ώρες </i></p><p><i>το πρωί</i></p><p><i>η εικόνα γαληνεύει</i></p><p><i>όταν βαδίζει η νύχτα</i></p><p><i>αντανακλά η αποδοχή</i></p><p><i>το καράβι θα πλεύσει</i></p><p><i>η μόνη άμυνα</i></p><p><i>μάτια ψυχρά</i></p><p><i>νεκρά</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-47187978964794402932024-01-05T09:06:00.004+02:002024-01-05T09:06:44.359+02:00~<p><i>δεν μπόρεσα να κρατήσω</i></p><p><i>την εικόνα της πέτρας</i></p><p><i>τη γαλήνη του βλέμματος</i></p><p><i>σε ήπιους κρατήρες</i></p><p><i>η αποσάθρωση </i></p><p><i>αφήνει ήχο ευγενικό</i></p><p><i>πάντα πάνω στα χέρια</i></p><p><i><br /></i></p><p><i>ακούμπησε</i></p><p><i>το πρόσωπο</i></p><p><i>τύλιξε</i></p><p><i>την οσμή</i></p><p><i>σου</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-2721973864571988402024-01-04T14:00:00.000+02:002024-01-04T14:00:00.077+02:00~<p><i>οι ήχοι έχουν θερμότητα</i></p><p><i>μέσα στα δέντρα</i></p><p><i>κλείσαμε τη ρωγμή</i></p><p><i>χωρίς να ακουμπήσουμε το δέρμα</i></p><p><i>μόνο τα σημεία</i></p><p><i>του ύπνου</i></p><p><i>απέμειναν</i></p><p><i>για τις επόμενες</i></p><p><i>στοές</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-75113067329668840832024-01-02T08:23:00.002+02:002024-01-02T08:23:21.554+02:00~<p><i>αυτό που έδωσες</i></p><p><i>είχε ήδη αλλάξει</i></p><p><i>αναγνωρίζεται</i></p><p><i>απ' το συναίσθημα</i></p><p><i>λεπτό</i></p><p><i>μα καθαρό</i></p><p><i>μόνο αφή</i></p><p><i>ως σκέψη</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-73568884826749815292024-01-01T09:31:00.003+02:002024-01-01T09:31:24.670+02:00~<p><i>αν κλείνεις τα μάτια</i></p><p><i>σε κάθε διαδρομή</i></p><p><i>με σταθερότητα </i></p><p><i>και μόνο για λίγο</i></p><p><i>το εσωτερικό ίχνος</i></p><p><i>θα παρουσιαστεί</i></p><p><i>ο κόμβος</i></p><p><i>θα μαζεύει </i></p><p><i>τις λέξεις</i></p><p><i>όσα τα χρώματα</i></p><p><i>της ίδιας</i></p><p><i>φωνής</i></p><p><i><br /></i></p><p><i> </i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-56561947761045529682023-12-31T08:57:00.006+02:002023-12-31T08:58:34.316+02:00~<p><i>ακόμα και τώρα </i></p><p><i>επιζητούν</i></p><p><i>αυτοί που ήταν νέοι</i></p><p><i>ήταν γονείς</i></p><p><i> με ρούχα πολύχρωμα</i></p><p><i>τα σύννεφα μια διαδρομή φωνής</i></p><p><i>δίχως λέξεις </i></p><p><i>ξεκάθαρες</i></p><p><i>και οι υπνωτιστές</i></p><p><i>μόνο οσμή</i></p><p><i>ως όψη</i></p><p><i><br /></i></p><p><br /></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-77236807976347795682023-12-27T08:20:00.001+02:002023-12-27T08:20:02.340+02:00~<p><i>αυτό το σημείο</i></p><p><i>όπως οργίζεται</i></p><p><i>και κλείνει</i></p><p><i>δίχως το πλαίσιο</i></p><p><i>στα μάτια</i></p><p><i>η χαρακιά του ουρανού</i></p><p><i>να θυμάσαι</i></p><p><i>τα περιγράμματα</i></p><p><i>είναι ανάμνηση δαχτύλων</i></p><p><i>ήπια κίνηση νερού</i></p><p><i>φέρει</i></p><p><i>το βάθος</i></p><p><i>ήχων</i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-6214070768812409112023-12-26T08:31:00.000+02:002023-12-26T08:31:39.663+02:00~<p><i>στο όνειρο</i></p><p><i>οι λέξεις έρχονται</i></p><p><i>με σωματικό κόπο</i></p><p><i>μικρά σημεία του σώματος</i></p><p><i>επαναλαμβάνονται</i></p><p><i>και δεν μπορώ</i></p><p><i>να επέμβω</i></p><p><i>παρακολουθώ</i></p><p><i>τόσα τα τμήματα</i></p><p><i>χεριών</i></p><p><i>τόσοι </i></p><p><i>οι θόλοι</i></p><p><i>κόσμων</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-19309170309921247532023-12-25T21:20:00.001+02:002023-12-25T21:20:22.986+02:00~<p><i>το κλαδί </i></p><p><i>αγαπούσε το δέρμα</i></p><p><i>να πολλαπλασιάζεται</i></p><p><i>η κίνηση</i></p><p><i>πριν το υπογάστριο</i></p><p><i>παλλόταν μες την άμμο</i></p><p><i>δεν είναι άδεια ακτή</i></p><p><i>το πέρασμα</i></p><p><i>πάνω στα βλέφαρά σου</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-61847507390213274292023-12-11T09:03:00.005+02:002023-12-11T09:03:29.855+02:00~<p><i>δεν χρειάζεται καν</i></p><p><i>αυτή η ακτή</i></p><p><i>το νερό είναι φτιαγμένο</i></p><p><i>να καλύπτει τα μάτια</i></p><p><i>να αιωρήσαι</i></p><p><i>στην επανάληψη</i></p><p><i>της τρυφερής φωνής</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8121310498994625964.post-76650949152393396802023-12-10T08:56:00.002+02:002023-12-10T08:56:12.161+02:00~<p><i>η αγωνία</i></p><p><i>καθώς προσπαθεί</i></p><p><i>το χρώμα του προσώπου</i></p><p><i>θα διαγραφεί διαφορετικό</i></p><p><i>θα ακούσω τους μορφασμούς</i></p><p><i>ήδη</i></p><p><i>στα βλέφαρά μου</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p>kirikionhttp://www.blogger.com/profile/12963703255473393261noreply@blogger.com0