Ένα ημερολόγιο για τις σπασμένες εικόνες , τα θραύσματα και τις αποκομμένες λέξεις
γνωρίζεις
τη στιγμή
που θα μείνει
στο δέρμα
έχει πάντοτε
την υφή
πόνου
και παραδοχής
οξύνει
και μένει η
θάλασσα
να επαλείφειται
ως γεύση
οι φωνές
να μακραίνουν
θα πεθάνουν
και θα πεθάνουν
σε ύπνο
ξανά
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.