Ένα ημερολόγιο για τις σπασμένες εικόνες , τα θραύσματα και τις αποκομμένες λέξεις
πόσο πραγματικός
είναι ο παγωμένος ρυθμός;
τους νεκρούς μας
τους βλεπουμε έτσι
σχεδόν πρόσωπα
ολόκληρα
να αγωνίζονται
με χέρια
που δεν σηκώνονται
χωρίς το φως
μόνο τη σκόνη
όταν ξημερώνει
και μόνη αυτή
πια
ρέει
λάμπει
ως
παρηγοριά
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.