Ένα ημερολόγιο για τις σπασμένες εικόνες , τα θραύσματα και τις αποκομμένες λέξεις
αυτά τα κελιά
που πολλαπλασιάζονται
τις βροχερές μέρες
και ακουμπούν σε φως
τεχνητό
είναι δημιουργήματα
της μακρινής μητέρας
αναρωτιέμαι
αν τη στιγμή που φεύγει
η θάλασσα
μεσα απ' το σώμα
τα δάχτυλα
κρατούν παρηγοριά
δείχνοντας
ως το βλέμμα
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.