Ένα ημερολόγιο για τις σπασμένες εικόνες , τα θραύσματα και τις αποκομμένες λέξεις
σχηματίζω εδώ
τον καπνό με τα δάχτυλά μου
όταν θυμάμαι το καράβι
που έφευγε
η θάλασσα είναι πάντα σκοτεινή
τα πρόσωπα
θα έρθουν στο όνειρο
θα κατοικήσουν σχεδόν ακίνητα
λίγο τα χέρια ανοιχτά
πετρώματα
στην όψη
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.