~

περιστρεφόμουν

ο ήπιος χρόνος - ο δοσμένος -

περνά

και τα δάχτυλα

χάνουν την επαφή

πέρα απ' το δέρμα

η αναγκαιότητα εκδήλωσης

λάμπει κενή

υπάρχει τόπος

που τα σώματα δεν απειλούν

σμήνη

κραυγής

ως δέντρα