~

απ'τη φωνή του 
καταλαβαίναμε τον θάνατο
πόσο ανίσχυρη είναι η αντιλόπη
ο ταξιδιώτης μπορεί να μονολογεί
στο μάκρος του δρόμου
μετά, τα πράσινα κτίρια
περιφρουρούν
το βλέμμα να μη σηκωθεί
είναι στιγμή
δε μοιάζει