Ένα μικρό απόσπασμα από την υπέροχη δουλειά του Αντώνη Πετράτου.
Ο άντρας με το σκύλο και την κουβέρτα
(απόσπασμα)
Τώρα μιλάω πιο πέρα
απ'αυτό που έμαθες ν'ακούς
πιο κει από τη σκόνη
πιο πέρα από το αίμα μου.
Πέρα
πιο μακριά απ'το μυστικό
του ύπνου
κι απ'της πληγής το βαθύ
ερυθρό
Πιο πάνω
Από τη μάχιμη ώρα
Κι απ'το μηχανισμό της πτήσης
Απ'το ξυράφι της αυγἠς
Κι απ'το ξημέρωμα της πόλης.
Πιο πέρα ακόμα
κι από τους διάττοντες νεκρούς
Τώρα ο ήχος μου
πέρα απ'τα χείλη σου
τώρα η φωνή και ο λόγος
ρωτούν το πέρας του ακιρού
αριστερότερα της ελευθερίας.
Ο άντρας με το σκύλο και την κουβέρτα
(απόσπασμα)
Τώρα μιλάω πιο πέρα
απ'αυτό που έμαθες ν'ακούς
πιο κει από τη σκόνη
πιο πέρα από το αίμα μου.
Πέρα
πιο μακριά απ'το μυστικό
του ύπνου
κι απ'της πληγής το βαθύ
ερυθρό
Πιο πάνω
Από τη μάχιμη ώρα
Κι απ'το μηχανισμό της πτήσης
Απ'το ξυράφι της αυγἠς
Κι απ'το ξημέρωμα της πόλης.
Πιο πέρα ακόμα
κι από τους διάττοντες νεκρούς
Τώρα ο ήχος μου
πέρα απ'τα χείλη σου
τώρα η φωνή και ο λόγος
ρωτούν το πέρας του ακιρού
αριστερότερα της ελευθερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.