Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

~


δεν ξέρω γιατί

η φωνή του μου φάνηκε γνώριμη

ούτε η απόσταση 

που καλύπτεται από αμήχανα γέλια

όλη η παιδικότητα 

σε μια αμήχανη κραυγή



κεχριμπάρια



πλησιάζει ο άνθρωπος

πλησιάζει

η δίνη υπνώνει

ήταν λιακάδα

απόκοσμη





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.