Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

~

Το δρομάκι έχει μια απόσταση. Μέσα εκεί οι φωνές, οι λέξεις των ανθρώπων. Φεύγοντας, η ζωή θα αφεθεί να ζήσει, να εξελιχθεί. Το άγγιγμα θα είναι λίγο. Ο πόνος γεμάτος. Τα βήματα με κάποια σταθερότητα. Το βλέμμα διαγράφει, αγκαλιάζει το χαμηλωμένο σύνολο.

πέτρινες όψεις
ψιθυριστά βουβές


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.