Το δρομάκι έχει μια απόσταση. Μέσα εκεί οι φωνές, οι λέξεις των ανθρώπων. Φεύγοντας, η ζωή θα αφεθεί να ζήσει, να εξελιχθεί. Το άγγιγμα θα είναι λίγο. Ο πόνος γεμάτος. Τα βήματα με κάποια σταθερότητα. Το βλέμμα διαγράφει, αγκαλιάζει το χαμηλωμένο σύνολο.
πέτρινες όψεις
ψιθυριστά βουβές
πέτρινες όψεις
ψιθυριστά βουβές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.