~

τα γέλια έχουν ρωγμή
μαζεύονται στην κοίτη του ποταμού
κοιτούν
να κρατήσω το χάδι μιας μέρας
κοντά στη θάλασσα
στο πέρασμα των ωρών και των λέξεων 
πνίγεται
μοιάζουν σφυριά οι άνθρωποι
οι συνήθειές τους
έναστρο χάδι
απάνεμο
για μια στιγμή 
η σκέψη