όμορφα ειναι εδώ, στην κόγχη, κάτω απ'τη σκάλα
απ' την ενόχληση ήρθαμε
πάντα ενοχλητικος και βίαιος
μόνο που αλλάζει πρόσωπα
και ξεγελά συχνά
με τα χέρια, να μου μιλήσεις προσπάθησε
το βλέμμα σου μάζεψε
χτύπος απογευματινής σιωπής
απ' την ενόχληση ήρθαμε
πάντα ενοχλητικος και βίαιος
μόνο που αλλάζει πρόσωπα
και ξεγελά συχνά
με τα χέρια, να μου μιλήσεις προσπάθησε
το βλέμμα σου μάζεψε
χτύπος απογευματινής σιωπής
Υπέροχο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήthe last line, clank, evening, silence opens and closes like the sound of metal being struck. i feel jaccottet or yves bonnefoy through your words.))
ΑπάντησηΔιαγραφήerin