τα βράδυα
στον ύπνο
αυτή η φωνή που αρνείται να βγει
πόσο ακόμα να την αγκαλιάσω
φυτά μακραίνουν
ίσκιοι τους
οι αποικίες σέρνονται
υγρά πνιχτά
μαζί τους
στον ύπνο
αυτή η φωνή που αρνείται να βγει
πόσο ακόμα να την αγκαλιάσω
φυτά μακραίνουν
ίσκιοι τους
οι αποικίες σέρνονται
υγρά πνιχτά
μαζί τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.