Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

~

στο πρωινό ντύσιμο του στάσιμου παιδιού, όλη η αμηχανία. εκείνες τις λίγες στιγμές, ο κόσμος είναι σταματημένος. τα κορναρίσματα, η πίεση, το βρέφος που αγκομαχά μπορούν να περιμένουν. για μια στιγμή, στιγμή αρκετή για να ακουστεί ο αέρας.

κρύα πληγή

όψη που σφίχτηκε
στην επανάληψή της


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.