το παράθυρο τη στιγμή που τα πράγματα προσπερνούν
η γαλήνια σιωπή
η ακτή
που μου αγγίζει τα δάχτυλα
αφέθηκε
η νύχτα θα έρθει
θα έχει λυγμό
και τρυφερή πνοή
κανονικότητα στη λέξη μιας ερήμου
η γαλήνια σιωπή
η ακτή
που μου αγγίζει τα δάχτυλα
αφέθηκε
η νύχτα θα έρθει
θα έχει λυγμό
και τρυφερή πνοή
κανονικότητα στη λέξη μιας ερήμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.