Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

~

ο άνθρωπος που κοιμάται δίπλα σου
για μια στιγμή, τα πρωινά
πάντοτε είναι ξένος

να συνθέσεις
εύκολο είναι
νεύμα, το πέρασμα
και κάποτε την πιο κλειστή σκιά

από το δρόμο φώναξαν
έδωσες τη σιωπή
ονόματα ήρθαν
δάχτυλα γέμισαν 
με μελανιά τους τοίχους


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.