Ακούω τη φωνή να τραγουδά. Και είναι μακρόσυρτη, μόνιμη, επαναληπτική. Θυμίζει το γύρισμα του βρέφους. Αχ, ο μικρός πλανήτης. Άργιλος, κολυμπένιος
και η προσευχή
αυτή τη μνήμη
την περασμένη εδώ μπροστά
πότε μιλήσαν λέξεις;
και η προσευχή
αυτή τη μνήμη
την περασμένη εδώ μπροστά
πότε μιλήσαν λέξεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.