Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

αντανάκλαση
ο δρόμος ακούμπησε
σε άλλες φωνές
/
οι πέτρες του φως
 το δάσος θάλλει σκιές
μες τα κενά του
/
μίσχος ανοιχτός
στα νερά απλώθηκε
 παρόδου ίχνος

6 σχόλια:

  1. αυτό το 'ακούμπησε'
    με χτύπησε με ένταση...

    καμιά φορά νομίζω πως οι λέξεις σου είναι τοποθετημένες όπως τα ρινίσματα σιδήρου σε ένα μαγνητικό πεδίο... κι αν τα απομακρύνεις πάλι θα επιστρέψουν... εκεί που ανήκουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. την καλησπέρα μου φίλε Νημερτή. Ιδιαίτερα σ'ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι φίλε μου, ταιριάζουν με μαγικό τρόπο οι λεξεις. Δεν ξέρω πως το κάνεις και ουτε με ενδιαφέρει...χαχαχαχα απλα το απολαμβανω.

    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα φίλη περήφανη. Υποπτεύομαι, όπως θα το έχεις διαπιστώσει και με τη δική σου γραφή, πως μάλλον μόνες τους πάνε. Πολύ σ'ευχαριστώ

      Διαγραφή
  4. J'essaie de comprendre la traduction google, mais en poésie, les traductions sont trop peu précises ...Je le regrette

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. merci Dzovinar. I have tried to translate. The results were far from acceptable. Un grand merci. bonne journée


      Makis

      Διαγραφή

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.