Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Το βουητό των κυμάτων αναδεικνύει τη σιωπή. Ο μόνιμος βόμβος του σώματος λάμπει. Σύντροφος πόνος, σταθερός.Τα κύματα αγαπούν την κανονικότητά του. Κάθε βράδυ, ξάπλωνε σ'ένα μικρό λάκκο στην αμμουδιά. Σε πλαίσιο ελάχιστα σκαμμένο. Τυλιγμένος με μια κουβέρτα, φορώντας καπέλο ,τα μάτια κλειστά. Τα σκυλιά, ακόμα τα θυμάμαι.

1 σχόλιο:

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.