Το βουητό των κυμάτων αναδεικνύει τη σιωπή. Ο μόνιμος βόμβος του σώματος λάμπει. Σύντροφος πόνος, σταθερός.Τα κύματα αγαπούν την κανονικότητά του. Κάθε βράδυ, ξάπλωνε σ'ένα μικρό λάκκο στην αμμουδιά. Σε πλαίσιο ελάχιστα σκαμμένο. Τυλιγμένος με μια κουβέρτα, φορώντας καπέλο ,τα μάτια κλειστά. Τα σκυλιά, ακόμα τα θυμάμαι.
κάτι τα έκανε να ελπίζουν πως θα επιστρέψει ο κύριός τους...
ΑπάντησηΔιαγραφή