Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

pas de deux


Στην ακτή
ο ένας κινούνταν
κρατώντας τα χάρτινα σημαιάκια
και ο άλλος θρηνούσε
πάνω στο άδειο ενυδρείο



5 σχόλια:

  1. κάθε τόσο, εγκατέλειπε ένα δέρμα
    που δεν του ταίριαζε πια


    (και το πένθος σου, όμορφο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κάθε τόσο, εγκατέλειπε ένα δέρμα
    που δεν του ταίριαζε πια


    (και το πένθος σου, όμορφο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στον αέρα στέκονταν ακίνητα κάτι μικρά εξωτικά ψάρια. Το ξέρω. Το ονειρεύτηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θεώρημα αυτή η εικόνα που σχεδίασες στέκει κι αυτή μες το μυαλό όπως τα εξωτικά ψάρια. Τα όνειρά σου υπέροχα. ευχαριστώ για το μοίρασμα

      Διαγραφή
  4. έτσι το νοιώθω και εγώ: ζωγραφικό έργο. εικόνα παγωμένη στο χρόνο με εσωτερική κίνηση. ο Θρήνος υπάρχει και αυτός σαν εικόνα , τα χέρια πάνω απ'το ενυδρείο, το σκυμμένο σώμα του θρηνούντος. και όσον αφορά το τραγούδι ,πραγματικά είναι η ατμόσφαιρα που συν-άδει (η τουλάχιστον θα το ήθελα-είναι τόσο υπέροχο το κομμάτι-. σ' ευχαριστώ πολύ για την τόσο προσεγμένη ματιά k.Mer

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση , προσπάθεια μη παρέμβασης .Ένα μεγάλο ευχαριστώ.